Birdaholic Diary: Chruściele - wyzwanie dla obserwatorów i fotografów

W ostatnich dniach, z zimowisk powróciły do Polski, kolejne po wodnikach Rallus aquaticus chruściele: kropiatki Porzana porzana i zielonki Porzana parva. Wszystkie trzy, wyżej wymienione, to bez wątpienia jedne z najbardziej skrytych, rodzimych gatunków ptaków - spotkanie z nimi kończy się zwykle na "stwierdzeniu słuchowym". Jeśli chcemy się zabrać za lokalizowanie chruścieli, to najlepsze efekty powinniśmy uzyskać po zachodzie słońca oraz w nocy. Głos kropiatki to krótkie, ostre i przerywane gwizdanie - coś na kształt przeciągniętej, pojedynczej sylaby z "tłit-tłitania" przepiórki - jak pisze Taczanowski, dawniej pospólstwo nasze dźwięki te przypisywało... żółwiowi! Do niczego niepodobny wydaje się być komiczny i niezwykle donośny "śpiew" samca zielonki, który najlepiej scharakteryzować jako nosowe kwakanie "kła", powtarzane z początku powoli, następnie stopniowo przyśpieszające, aż w końcu opadające. Bardzo charakterystyczne jest też wołanie samicy, będące przeciągniętym i wysokim "krrrr". Jeśli chodzi o wodnika, odzywa się rozmaitymi, wrzaskliwymi głosami, z których najbardziej typowy jest... świński kwik, wydawany w szybko gasnących seriach.
Warto poświęcić jeden, pogodny wieczór, na skontrolowanie stawu, starorzecza czy turzycowiska w swojej okolicy. Ze względu na skryty tryb życia opisanych chruścieli sporo stanowisk jest z pewnością nieodkrytych. Informacje o chruścielach zaobserwowanych na terenie Opolszczyzny można nadsyłać na adres Opolskiej Grupy Ornitologicznej: ptaki_opole@o2.pl.
W długi majowy weekend doczekaliśmy się pierwszych derkaczy Crex crex. W ubiegłym roku pierwsze ptaki powróciły do naszego regionu w tym samym czasie: 4 maja. Z zobaczeniem jest chyba jeszcze trudniej niż w przypadku kropiatki czy zielonki... Sam miałem okazję widzieć go zaledwie dwukrotnie, a pamiątką po jednej z obserwacji jest zdjęcie w galerii pod tekstem:)
Poniżej przedstawiam również zdjęcia zielonki, którą miałem przyjemność obserwować niecały rok temu we Wrocławiu oraz słabej jakości dokumentację kropiatki z opolskiej Wyspy Bolko, z sierpnia 2009. Całości dopełniają fotki "rodzinne" wodników Rallus aquaticus i dużo prostszych do zaobserwowania kokoszek Gallinula chloropus.